Pulla Bhoothangkudi Pasuram

அறிவது அறியான் அணைத்து உலகும் உடையான்
என்னை ஆள் உடையான்
குறிய மானி உரு ஆய கூத்தன்
மன்னி அமரும் இடம்

நறிய மலர்மேல் சுரும்பு ஆர்க்க
எழில் ஆர் மஞ்சனை நடம் ஆட
பொறி கொள் சிறை வண்டு இசை பாடும்
புல்லாம் போஒதங்குடி தானே

Arivathu Ariyaan, Anaithu Ulagum Udaiyaan
Ennai Aal Udaiyaan Kuriya
Maani Uru Aaya Koothan, Manni Amarum Idam

Nariya Malarmel Surumbu Aarka,
Ezhil Aar Manjai Nadam Aada
Pori Kol Sirai Vandu Isai Paadum,
Pullam Bhoothangkudi Thaaney (1348)

Thiru Mangai Azhvaar in this verse refers to the Lord as one who we, the normal people, find difficult to understand. Thiru Mangai gives us insights into how this place was several centuries ago.

Pullam Bhoothangudi was full of groves with little bees buzzing around welcoming the beautiful dance of the peacocks. The Lord of Pullam Bhoothangudi resides here listening to buzzing bees and watching these peacocks dancing amidst the groves.